به شما میگویم

همراه ترین هم حس ترین ها نیز

نمی توانند شبیه شما باشند

و

من از مدل احساسی

آدم های بسیااار بسیار اندکی مثل خودم دیده ام

و 

جهان

برای ما که سرشار احساس و شوق نگفته ایم

جای سختیست

و هنر

و هنر

و هنر

اگر نبود

من تهی تر از تهی 

در این

دنیا سخت پر از رنج بودم

و هنر

عاشقانه ترین و قشنگ ترین

هدیه خداوند به من بود

سپاااس 

ای مهربانم لطیفم

زمان

جوانی

درس

هدف

این چهار کلمه

هر روز هر روز هر لحظه

در ذهنم

پایین تر از نام خدا

چرخ میخورد

آدم ها

دل به بیهودگی دادن

ولی من حتی وقتی خیلی کوچک بودم

و زندگی را با ادبیات دیگری می خواندم

هرگز

هییچ لحظه ای را نشستم

همیشه

در رویا ها و ساختن دنیای به خصوص خودم بودم

و بزرگ تر

ساختن رویا ها

به آسانی بچگی نیست

هر مانع کوچک و بی اهمیتی

خیلی از آنچه که هست

سخت تر به نظر میرسد

فقط باید یادم بماند

استمرار

استمرار

و امید

تنها دلیل

رسیدن به رویاهاست

با اینکه

هیچ مهمانی برای تازه عروس 

هیچ ذوقی و دعای خیر مکرری 

هیچ آهنگ و دستی به افتخارت 

هیچ آغوش و بوسه ای

نیست

با وجود روزهای سخت این روزگار

دوست داشتن تو

بلند تر از همه اینهاست

و این جریانی

برای زندگیست

محبتت

و عشقمان

سبز تر از

هر غم و اندوهیست

و تنها

دلتنگ تو شدن

سخت ترین تلخی هاست

 

این شب ها تمام میشود

و ما میمانیم

و اندکی خاطره

پس چرا

از عشق دست بکشیم

اگر حتی

در یک جهان

خالی از هر شادی

تو را 

برای ابد به من دهند

من دنیا را

از نو

میسازم

بگذار عشق

بساط خودش را پهن کند

ما

جلو تر از

همه رنج ها ایستاده ایم

 

 

اگه اوضاع رو همین جور کلی بدون فکر کردن به آینده پیش روش یه کم برسی کنیم شرایط خیلی خوبیه ولی نکته اینه که به یک از فوت دایی نکشید که پسرعمه همسر فوت شد و ما در عمق فاجعه خیلی داغونیم من تو یه هفته یه تا ورکشاپ دارم با دو تا کنکور عملی که خیلی مهمه و همه نتیجه ها بسته به خوب دادن اونه دو تا سفارش همزمان دستمه که هر دوش پر از چالش هایی که باهاش مواجه نشدم میدونم زندگی همینه پره از این بالا پایین شدنا ولی ما قوای روحی مون اندکی کم شده نه که این غم ها رو هضم

انرژی ام کم شده و مثل همیشه از حرف های مردمی که هیچ متوجه هم نیستیم خسته ام از اینکه از دنیای خیلی از آدم ها دورم اونقدر دور که گاهی فکر میکنم شاید من برای یک سیاره دیگه بودم اشتباهی جو زمین منو کشوند به این دنیا بی در و پیکر خوشحالم میان این دنیای شلوغ حالا ده کوچکی پیدا کرده ام که اندکی در آنجا آرام بگیرم و زمینی های کمتری را ببینم دلم میخواست در ایوان قشنگ ده خودمان بودم و دور از این حجم از حال بد اگر زمینی ها خیلی آزارم دهند بر میگرم به جایی حوالی خدا

از آن لحظه که خبر رسید که کرونا گرفتید تا لحظه آخر چند روز بیشتر نشد و من در همه این چند روز با خودم میگفتم چرا انقدر همه نگران و مضطرب ان هرگز و ثانیه ای گمان‌نمیکردم که بروید ولی من کوچک بودم فکر کردم خدا درد بزرگ و امتحانش را از این خانواده گرفته دیگر شما دایی حمید که این همه در همان برخورد های کوتاه ما خوب بودین را نگه میدارد من میگفتم اینها اشتباه می کنن تا روز خاک سپاری با خودم میگفتم مگر معجزه چیست حتما خدا شما رو زنده میکند حتما بر میگردین باور

اینکه عروسی‌میشه گرفت یا نه اینکه لباس عروس کنار شادی بقیه میپوشم یا اینکه یه شادی تک و تنهاست کنکور ارشد با این همه تاخیر چه قدر خوبه چه قدر نابود اینکه این مسیر چرا با این همه محبت یه جاهای مهمی اش میلنگه که نمیزاره این شادی اونقدر که شایسته اش به دلم بچسبه اینکه تو هیچ‌کدوم از اینا نه اونقدر برات مهمه نه اونقدر دغدقه است خودش خیلی سخته ولی زندگی همینه زندگی همیشه همین بوده و امید داشتن بیخیال نشدن تا لحطه آخر تلاش کردن از خدا خواستن خواستن تنها درس

از این دوستی های الکی از این قربون صدقه ها که توش خالی خسته ام برای ادامه رفاقت مجبورم آخرین تلاش هام بکنم ولی این دیگه واقعااا آخریشه آخر آخر کار اگه شد اگه دلت خواست مثل قدیم باشیم که اوکی اگه نخواست از این دوستی نصف نیمه پر از ناز ادا ما رو بخیر شما رو به سلامت زندگی روزای زیادی داره روز دل کندن از تو روز سختی رفیق ولی من بلدم که فراموش کنم آدم هایی که بی انصاف و بی معرفتن اگه این آخرین امید نتیجه نده ۱۵ سال رفاقت تموممم هر چی خیره.

۲۶ ساله شدم حالا کنار همه آرزو ها و داستان هایی که برای زندگی چیده ام محبت و عشق تو اضافه گشته چه قدر همه این ها را کنار هم نظم بخشیدن و لذت بردن پیچیده و دل نشین است تو نمی دانم تا کجا و تا کی میخواهم فقط آگاهم که دوری و دل تنگی ات را در من تاب و چاره نیست باقی دوست داشتن را بلدم